Το ραντεβού των ημερών μας βρήκε στο νούμερο 100 της Ακαδημίας, σε ένα ιστορικό κτίριο, στο λεγόμενο Μέγαρο Έβδομης Τέχνης, που έχει φιλοξενήσει καμαρίνια και γραφεία κινηματογραφικών παραγωγών της νοσταλγικής εποχής του παλιού και αγαπημένου ελληνικού σινεμά. Εκεί, στον τρίτο όροφο μας περίμενε η καλλιτεχνική διευθύντρια της νεοσύστατης δραματικής σχολής «Τεχνών Εκατό», Φρόσω Κορρού. Μας ξενάγησε σε έναν χώρο που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν γεμάτος από φωνές σπουδαστών, θεατρικά κείμενα, χαμόγελα και νέους ανθρώπους που ονειρεύονται ένα καλλιτεχνικό μέλλον. Ο απόηχος της απουσίας και η σιγή που επικρατούσε μας έδωσε εν μέρει τη δυνατότητα να κοιτάξουμε τις άρτιες και υψηλών προδιαγραφών εγκαταστάσεις με την ελπίδα πως σύντομα θα γεμίσουν από την ανθρώπινη παρουσία.
Η Φρόσω Κορρού μας μίλησε για τον σχεδιασμό, το όραμα, τους προβληματισμούς, τις απαιτήσεις, τη μεγάλη ευθύνη, αλλά και τις προσδοκίες που προκύπτουν μέσα από αυτό το νέο εγχείρημα. Τα όνειρα, ακόμα κι αν έχουν τεθεί σε μερική παύση, κερδίζουν πάντοτε έδαφος και χτίζουν το μέλλον… Περιηγηθήκαμε στις αίθουσες που κάποτε θα έχουν ζωή, ανάσες και μοίρασμα, συζητήσαμε για τις ραδιοφωνικές εγκαταστάσεις που προσδοκούν την ελεύθερη έκφραση και ενδεχομένως την εκ νέου αναγέννηση ενός ραδιοφωνικού θεάτρου από σπουδαστές και καθηγητές της σχολής. Κυρίως, όμως, σταθήκαμε στον σεβασμό και την καλλιέργεια που αποτελούν τη βάση για να προκύψουν όλα τα υπόλοιπα… Όπως μας εξηγεί και η ίδια, τελικά, σημασία έχει να έρχεσαι και να φεύγεις ωραίος άνθρωπος, να εκφράζεσαι και να συνυπάρχεις με ευγένεια.
Μπαίνοντας στην ιστοσελίδα της σχολής, διαβάζουμε για το όραμα και τη φιλοσοφία της. Ξεχωρίζουμε δύο σημεία. Στο ένα αναφέρεται ότι «τα αναχρονιστικά μοντέλα των αυθεντιών και των ψεύτικα υπάκουων μαθητών έχουν τελειώσει» και στο άλλο υπογραμμίζεται η «παιδεία του ηθοποιού ως προτεραιότητά». Θα έλεγε κανείς πως είναι σχεδόν προφητικά σε σχέση με όσα βλέπουμε να αποκαλύπτονται το τελευταίο διάστημα. Το θέατρο θα έχει τη δυναμική να το ξεπεράσει όλο αυτό και να οδηγηθεί σε ένα καλλιτεχνικά και ηθικά καλύτερο μέλλον;
Όλα αυτά που βγαίνουν στο φως καθημερινά είναι πολύ άγρια και φυσικά καλώς βγαίνουν. Εμείς, σαν καινούρια δραματική σχολή, από την αρχή της σύστασής της ήμασταν πάρα πολύ προσεκτικοί σε σχέση με το ποιοι καθηγητές θα πλαισιώσουν αυτή τη νέα προσπάθεια. Υπάρχουν πολλές ιδιωτικές δραματικές σχολές στην Ελλάδα, οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να φτιάξει κανείς άλλη μία εάν δεν έχει να προτείνει κάτι διαφορετικό. Αυτό που προτείνουμε εμείς είναι η σωστή παιδεία στα παιδιά, ξεκαθαρίζοντας πως σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι οι άλλες σχολές δεν το κάνουν. Μιλάω, όμως, συγκεκριμένα για το δικό μας όραμα, όπως αυτό ξεκίνησε από τον Λάκη Λαζόπουλο. Αρχικά, έχουμε φροντίσει να βάλουμε επιπλέον ώρες μαθημάτων. Όταν το Υπουργείο Πολιτισμού δίνει ως υποχρεωτικές διδακτικές τις τριάντα δύο ώρες, εμείς έχουμε σε κάθε τμήμα τριάντα οκτώ. Υπάρχουν έξτρα μαθήματα, όπως είναι η αγγλική γλώσσα, η οποία έχει οριστεί ως υποχρεωτικό μέσα στα δίδακτρα των σπουδαστών και μέσα στις διδακτικές τους ώρες. Τα παιδιά μαθαίνουν αγγλικά και κάποια που έχουν υψηλότερο επίπεδο πηγαίνουν για πτυχίο ή κάνουν θέατρο στα αγγλικά.
Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, θα έλεγα ότι η ηθική είναι αισθητική, προσθέτοντας πως έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στους συνεργάτες μας. Ο κορονοϊός, έτσι ξαφνικά όπως ήρθε -και νομίζω πως δεν θα φύγει άμεσα-, έβγαλε πάρα πολλά πράγματα προς τα έξω. Το θέατρο δεν υπάρχει με τις παρούσες συνθήκες. Μέσα από αυτήν την παύση που προέκυψε, οι καλλιτέχνες ησύχασαν και άρχισαν να έχουν μία πιο προσωπική επαφή και έναν διάλογο με τον ίδιο τους τον εαυτό. Ακούσαμε επιτέλους τους εαυτούς μας. Όταν είσαι καλλιτέχνης, το βιοποριστικό είναι πάρα πολύ δύσκολο. Πρέπει να είσαι διαρκώς σε εγρήγορση από το πρωί μέχρι το βράδυ και να κάνεις ατέλειωτες πρόβες, να δουλεύεις πάρα πολλές ώρες, να είσαι εκτεθειμένος ανά πάσα στιγμή στο κοινό κι έτσι δεν έχεις την πολυτέλεια να μείνεις με τον εαυτό σου. Τώρα, λοιπόν, που δεν έχουμε δουλειά και μείναμε ήσυχοι μπορέσαμε και «μας» ακούσαμε και τολμήσαμε να μιλήσουμε. Ευτυχώς.
Οι σπουδαστές εκφράζουν τον προβληματισμό τους για όσα αποκαλύπτονται; Εντοπίζετε ανησυχία ή φόβο;
Έχουν προβληματιστεί, όπως κι όλοι μας άλλωστε, και αναρωτιούνται τι συμβαίνει. Ο φόβος όμως είναι πολύ άσχημος σύμβουλος και προσπαθούμε να τον αποφύγουμε. Η γραμμή της σχολής μας είναι να ενθαρρύνει τους φοιτητές να έχουν το θάρρος της γνώμης τους, να λένε αυτό που θέλουν, να έχουν την άποψή τους και να μπορούν να μιλούν για οτιδήποτε. Ο δικός μου στόχος είναι τα παιδιά να έχουν εμπιστοσύνη και να γνωρίζουν ότι υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους μπορούν να εκφράσουν τη σκέψη τους για οποιοδήποτε άσχημο γεγονός μπορεί να τους έχει συμβεί. Αυτό είναι το πιο σημαντικό και από εδώ ξεκινάμε. Να έχουμε θάρρος να μιλήσουμε και να μην μας στερεί κανείς αυτό το δικαίωμα. Θα ήθελα όμως να πω και να υποστηρίξω ταυτόχρονα πως όλα αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στον δικό μας χώρο. Η αξιόλογη κα. Μπεκατώρου άνοιξε αυτόν τον δρόμο και μπράβο της, αλλά χρειάζεται αυτή η κουβέντα να επεκταθεί και στους άλλους χώρους. Νιώθω πως ξαφνικά έχει στοχοποιηθεί ανελέητα ο χώρος του θεάτρου, επειδή αυτοί οι άνθρωποι είναι διάσημοι και τους γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος.
Το θέατρο όμως έχει και φως…
Σαφώς! Και είναι εξαιρετικό ότι οι άνθρωποι βρίσκουν το θάρρος και βγαίνουν και μιλάνε για την κάθε μορφή βίας που έχουν υποστεί στη ζωή τους. Δεν είμαι, όμως, πολύ αισιόδοξη για το αν ο κόσμος κατανοεί ότι το θέατρο δεν είναι μόνο όλες αυτές οι αποκαλύψεις που ξαναλέω -καλώς- βγαίνουν στο φως. Αυτό που ξεκίνησε από τον χώρο του αθλητισμού κι έχει επεκταθεί στον χώρο του θέατρου, βγαίνει και ξετυλίγεται. Για άλλη μια φορά ο πολιτισμός βοηθάει την κοινωνία. Δίνει το παράδειγμα για να βγουν κι άλλοι άνθρωποι να μιλήσουν.
Πώς πορεύεται εν καιρώ πανδημίας μία νέα σχολή που βρίσκεται στον πρώτο χρόνο λειτουργίας της; Προλάβατε να λειτουργήσετε δια ζώσης;
Από κοντά κάναμε ένα μήνα. Μάλιστα, με το Α’ έτος, που απαρτίζεται από δύο τμήματα, δεν προλάβαμε κανένα. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι το Υπουργείο Πολιτισμού όρισε ημερομηνίες εισαγωγικών εξετάσεων πολύ αργά, τον Οκτώβριο, οπότε τα παιδιά ξεκίνησαν μαθήματα κατευθείαν στο διαδίκτυο τον Νοέμβριο. Θα ήθελα εδώ να σημειώσω πως οι πρωτοετείς μας έχουν μεγάλη συνέπεια, μεγάλη αγάπη, μεράκι και όρεξη για μάθηση, δεν κάνουν απουσίες και παρουσιάζουν απίθανες εργασίες. Έχουμε υπέροχη συνεργασία μαζί τους, παρόλο που ξεκινήσαν διαδικτυακά. Ήρθαν, είδαν τη σχολή ή κάποιοι δεν την είδαν παρά μόνο στις εισαγωγικές τους εξετάσεις και εν τέλει κάνουν μάθημα από το σπίτι. Είναι, βέβαια, χίλιες φορές καλύτερο να υλοποιούνται ακόμα κι έτσι, να έρχονται σε επαφή με το τμήμα τους, με τους συμμαθητές και τους καθηγητές τους. Διαβάζουν βιβλία, μορφώνονται και βλέπουμε ότι το επιζητούν κι αυτό πραγματικά μας χαροποιεί.
Μήπως, ακόμα και μετά το πέρας της πανδημίας, η εκπαίδευση και η εξοικείωση της θεατρικής ή της όποιας καλλιτεχνικής πράξης σε live stream μορφή αποτελεί σημείο ή και επιταγή των καιρών;
Προσωπικά δεν είμαι υπέρ του live stream. Μου αρέσει να πηγαίνω θέατρο, με ευχαριστεί το να ντυθώ για να πάω, αλλά αν ο πολιτισμός οδεύει σε μία τέτοια τάση ή σε ένα τέτοιο μέλλον, θα κληθούμε να το ακολουθήσουμε. Η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας κι εννοείται πως θα δώσουμε στους σπουδαστές μας αυτή τη γνώση. Σε καμία περίπτωση δεν προτιμώ τα διαδικτυακά μαθήματα, ωστόσο είμαι ευγνώμων που μπορώ να κάνω ακόμα και με αυτόν τον τρόπο. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα μπορούσαμε να ανταλλάξουμε τις γνώσεις μας και τις σκέψεις μας. Έχουμε μία σχολή η οποία είναι τόσους μήνες κλειστή. Αν δεν είχαμε και τα online μαθήματα τότε δεν θα υπήρχε καν η δυνατότητα συνομιλίας. Θα λαμβάναμε μόνο πληροφορίες.
Τι ποσοστό ανταπόκρισης, επιτυχίας ή απόκλισης, έχει το διαδικτυακό μάθημα σε σχέση με το δια ζώσης;
Εξαρτάται πάντα από το κάθε μάθημα ή από τον κάθε καθηγητή. Υπάρχουν μαθήματα που είναι εκατό τοις εκατό επιτυχημένα στο διαδίκτυο, όπως η υποκριτική στην κάμερα. Το δικό μου μάθημα, για να μιλήσω με βάση την προσωπική μου δουλειά και εμπειρία, που αφορά την κίνηση, προφανώς θα ήταν καλύτερο να γίνεται από κοντά. Χωρίς το δια ζώσης χάνεται η επαφή με το σώμα, χάνεται το contact, δεν υπάρχουν σηκώματα, δεν μπορώ να πιάσω έναν μαθητή με κατάλληλο τρόπο και να του διορθώσω το σώμα και τη στάση. Από την άλλη, έχει γίνει μία διαφορετικού τύπου δουλειά. Τα παιδιά μου, για παράδειγμα, δεν ήξεραν ποια είναι η Πίνα Μπάους. Στο διαδίκτυο είχα το χρόνο να δούμε μαζί βίντεο και να τους εξηγήσω ποιες είναι οι τεχνικές στο χοροθέατρο, να τους συστήσω καλλιτέχνες. Στο δια ζώσης σίγουρα δεν θα είχαμε αυτόν τον χρόνο. Θα έμπαινα σε περισσότερες ασκήσεις, στην ομαδικότητα, θα έκανα περισσότερες διατάσεις και εκγύμναση στο σώμα, αλλά η παιδεία του τι είναι χορός δεν θα είχε αντίστοιχο χρόνο. Είναι η πρώτη φορά στα τόσα χρόνια διδασκαλίας που έχω στην καριέρα μου, που ασχολήθηκα τόσο σωστά με τη θεωρία του σύγχρονου χορού. Με το τι είναι χοροθέατρο, ποιος είναι ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, η Πίνα Μπάους, η Μάρθα Γκράχαμ, ο Μορίς Μπεζάρ, οι Μπατσέβα, οι DV8, δηλαδή σημαντικά κεφάλαια του χώρου.
Από τους μαθητές πώς βιώνεται η online εκπαίδευση;
Βλέπω ότι τους έχει βοηθήσει, παρόλο που όλοι θα ήθελαν να επανέλθουμε στην πρότερη κατάσταση γιατί επιθυμούν τη συνάντηση. Διακρίνω, όμως, μέσα από αυτή τη συνθήκη κάποιες αρετές που έχει το διαδίκτυο. Αρχικά, τα παιδιά έγιναν πάρα πολύ γρήγορα ομάδα. Βρίσκονται όλοι μαζί στις οθόνες, έχουν καλή σχέση όλοι με όλους και ομολογώ πως είναι η πρώτη φορά που βλέπω κάτι τέτοιο. Έπειτα, το διαδικτυακό μάθημα έχει βοηθήσει την απεύθυνση του ηθοποιού σε πολύ μεγάλο βαθμό. Όταν θα βάλεις έναν σπουδαστή να κάνει μία εργασία στον φυσικό χώρο της σχολής, το βλέμμα του από συστολή θα πάει στο πάτωμα. Χρειάζεται εκεί να δουλέψεις και να κάνεις μαθήματα για την απεύθυνση στο βλέμμα και στο πώς να τολμά να κοιτά το κοινό. Στην κάμερα τα παιδιά κοιτάνε κατευθείαν εκεί. Ένα μάθημα που υπό κανονικές συνθήκες εμένα θα μου πάρει ενάμιση με δύο μήνες προκειμένου ο μαθητής να φτάσει να με κοιτάξει και να μου απευθύνει την κίνηση ή το λόγο του, εδώ στο διαδίκτυο γίνεται αυτόματα. Κοιτάνε την κάμερα και μιλάνε.
Επομένως υπάρχουν οφέλη από αυτή τη διαδικασία…
Σίγουρα. Και πάλι όμως δεν το προτιμώ. Θέλω να ευχαριστήσω και τους καθηγητές της σχολής μας που το έχουν παλέψει τόσο πολύ. Είναι όλοι υπέροχοι και κάνουν άψογα τη δουλειά τους.
Πόσα τμήματα λειτουργούν αυτή τη στιγμή στη σχολή;
Έχουμε δύο τμήματα στο Α’ έτος, ένα στο Β’ κι ένα στο Γ’. Αυτό για μία καινούρια σχολή είναι τεράστιο επίτευγμα. Κατευθείαν, μόλις ανοίξαμε και δίχως τρομερή διαφήμιση, καθ’ ότι μας απασχολούσαν τα διαδικαστικά για να υπάρχουν οι κατάλληλες δομές, από το πάτωμα, που είναι επαγγελματικό χορού, μέχρι τις σωστές κολώνες και τα σωστά ανοίγματα, βρεθήκαμε ξαφνικά με πολλά παιδιά που ήρθαν μεταγραφές από άλλες δραματικές σχολές. Στο Β’ και στο Γ’ έτος κρατήσαμε από ένα τμήμα γιατί δεν είχαμε χώρο να πάρουμε κι επιπλέον παιδιά.
Οπότε, επετεύχθη ο στόχος;
Ναι και αυτό οφείλεται στο team των καθηγητών και όχι μόνο στους ωραίους χώρους και την καλή υποδομή που έχουμε. Να αναφέρω πως στα μαθήματα υποκριτικής διδάσκουν οι Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Ακύλλας Καραζήσης, Δημήτρης Καραντζάς, Δημήτρης Καταλειφός, Μαρία Κεχαγιόγλου, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Λάκης Λαζόπουλος, Άννα Μάσχα, Έλενα Μαυρίδου, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Λουκία Μιχαλοπούλου, Βασίλης Μπισμπίκης, Εύη Σαουλίδου, Σοφία Φιλιππίδου, Χάρης Φραγκούλης και στην υποκριτική αρχαίου δράματος η Στεφανία Γουλιώτη. Στη δραματολογία – λογοτεχνία είναι ο Αντώνης Γαλέος, στη σκηνογραφία – ενδυματολογία η Έλλη Παπαγεωργακοπούλου, στην Ιστορία Θεάτρου η Τζωρτζίνα Κακουδάκη. Μουσική διδάσκουν οι Βασίλης Παναγιωτόπουλος και Άγγελος Τριανταφύλλου, ο Αλέξανδρος Βούλγαρης κινηματογράφο, ο Περικλής Μοσχολιδάκης ορθοφωνία και η Μαρίσα Τριανταφυλλίδου υποκριτική στην κάμερα. Τέλος, χορό – κίνηση διδάσκουν η Φαίδρα Νταϊόγλου και εγώ.
Το πρόγραμμα σπουδών έχει ξεκάθαρους άξονες και στόχους από πλευράς καλλιτεχνικού σχεδιασμού;
Πολύ ξεκάθαρο. Αυτό που ενδεχομένως μας διαφοροποιεί και το είχε θέσει και ο Δημήτρης Κουρούμπαλης, που έχει αναλάβει τη διεύθυνση των σπουδών, ήταν να φέρουμε στο ίδιο επίπεδο τα θεωρητικά με τα πρακτικά μαθήματα. Συνήθως τα παιδιά υποτιμούν τα θεωρητικά. Εμείς θέλουμε να επικοινωνήσουμε πως είναι και αυτά εξίσου σημαντικά. Είναι πολύ σημαντική η γνώση της λογοτεχνίας σε σχέση με το κομμάτι που έχουμε να αναλύσουμε έπειτα, όπως και η σωστή άρθρωση σε σχέση με την τελική εκφώνηση του λόγου. Γι’ αυτό αν έχουν ένα μάθημα κωμωδίας, το αμέσως προηγούμενο θα είναι αυτοσχεδιασμός, ώστε το παιδί να είναι πιο ανοιχτό και να είναι και το σώμα του σωστά προετοιμασμένο για να οδηγηθεί στην κωμωδία. Αντίστοιχα, αν έχουν ένα μάθημα αρχαίας τραγωδίας πριν από αυτό θα έχουμε κίνηση, με σκοπό να έχει το σώμα έναν σωστό άξονα, μία σωστή γείωση για να μπορέσει να μιλήσει αναλόγως με τη φωνή του. Όλο μας το πρόγραμμα είναι πολύ προσεγμένο. Δεν έχουν μπει τυχαία τα μαθήματα, σε σχέση δηλαδή με το πότε μπορεί ένας καθηγητής να διδάξει, αλλά με γνώμονα το ποιό μάθημα θα προετοιμάσει καταλληλότερα τον μαθητή για το επόμενο που ακολουθεί.
Άρα μιλάμε για μία ολιστική εκπαίδευση που προετοιμάζει από την αρχή τον σπουδαστή και τον οδηγεί σταδιακά από μία διδακτική αφετηρία στη φυσική συνέχεια της;
Ακριβώς. Μέσα στις σκέψεις μας είναι να ανοίξει στη στοά που βρίσκεται στο ισόγειο -η δραματική σχολή είναι στον τρίτο όροφο- το καφέ και το εστιατόριο της σχολής. Προτείνουμε, επομένως, μία σωστή διατροφή για τον ηθοποιό, με φθηνότερες τιμές από αυτές που υπάρχουν στη γειτονιά, ώστε να μπορεί το κάθε παιδί να λάβει τις κατάλληλες θρεπτικές ουσίες και να αποφύγει να φάει κάτι πρόχειρο. Σκοπός μας είναι να έχουμε εναλλακτικές και υγιεινές λύσεις, όπως θα ήταν ένα μπωλ με κινόα ή μία σαλάτα με αβοκάντο. Η διατροφή είναι ένα κομμάτι που έχουμε συμπεριλάβει, αλλά λόγω της παρούσας συνθήκης και των μέτρων για την πανδημία δεν έχουμε καταφέρει να το ενεργοποιήσουμε.
Στη στοά θα μπορεί να βρει κανείς, επίσης, τόσο τη φυσική και διαδικτυακή βιβλιοθήκη της σχολής, όσο τις εγκαταστάσεις του ραδιοφωνικού σταθμού αλλά και τον χώρο των παραστάσεων.
Στον σχεδιασμό της σχολής έχουν συμπεριληφθεί εργαστήρια ή σεμινάρια που απευθύνονται σε κόσμο που δεν ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με το θέατρο επαγγελματικά;
Είχαμε δημιουργήσει ένα πρόγραμμα, όπου για παράδειγμα, ο μήνας Σεπτέμβριος αφορούσε σεμινάρια πάνω στον κινηματογράφο ή ο Δεκέμβριος ήταν μήνας σωματικού θεάτρου. Τα είχαμε οργανώσει θεματικά, αλλά τώρα τα έχουμε παγώσει. Σχεδιάσαμε, επίσης, ένα εργαστήριο για ανθρώπους που θέλουν να εμπλακούν πιο ερασιτεχνικά και να δουν τη σπουδή του θεάτρου. Δεν το έχουμε ενεργοποιήσει στην παρούσα διαδικτυακή συνθήκη, αλλά αναμένουμε να το κάνουμε όταν θα είναι εφικτό το δια ζώσης.
Θα υπάρχει αντίστοιχο εργαστήριο για παιδικές και εφηβικές ηλικίες;
Έχει υλοποιηθεί το εφηβικό με την καθηγήτρια μας, Τζωρτζίνα Κακουδάκη, ενώ το παιδικό τμήμα, το οποίο είχε πολλές συμμετοχές, υπό την καθοδήγηση της Ειρήνης Αδάμου θεωρήσαμε πως δεν θα ήταν έντιμο να λειτουργήσει διαδικτυακά, επομένως θα αναμένουμε μέχρι να μπορούν να γίνονται τα μαθήματα κανονικά. Για το παιδικό τμήμα έχουμε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, όχι μέσα στην σχολή, αλλά στο απέναντι κτίριο. Είναι μία αίθουσα που προορίζεται μόνο για τα παιδιά με το ανάλογο πάτωμα και τα κατάλληλα παιχνίδια.
Είναι εμφανές ότι υπάρχει μία μεγάλη ποικιλομορφία στις εγκαταστάσεις. Έχει ακολουθηθεί για το στήσιμο του προγράμματος σπουδών κάποια σχολή του εξωτερικού ως πρότυπο;
Οι περισσότεροι που βρισκόμαστε στο δυναμικό της σχολής «Τεχνών Εκατό» έχουμε σπουδές στο εξωτερικό ή ακόμα και εργασιακή εμπειρία χρόνων, επομένως είμαστε επηρεασμένοι από αντίστοιχες σχολές που λειτουργούν έξω. Υπάρχουν σκέψεις για συνεργασία με πανεπιστήμια και σχολές θεάτρου του εξωτερικού. Όλα αυτά θα τα δούμε βεβαίως σε επόμενη φάση μετά το πέρας της πανδημίας.
Αποφοιτώντας ένας σπουδαστής από τη σχολή σας ποια είναι τα σημαντικότερα εφόδια που θα θέλατε να έχει πάρει;
Να είναι σωστός άνθρωπος. Αυτό τα περικλείει όλα. Να είναι δημιουργός και να μπορεί να μιλάει.
Info
Η «Τεχνών Εκατό» είναι Ανώτερη Ιδιωτική Σχολή στην Ελλάδα και ξεκίνησε τη λειτουργία της το Σεπτέμβριο του 2020. Eίναι μέλος του Ομίλου D Group, του οποίου Πρόεδρος της είναι ο Δρ Δημήτριος Δρεπάνης. Ο άνθρωπος πίσω από το όραμα και την καλλιτεχνική διεύθυνση της σχολής είναι ο Λάκης Λαζόπουλος. Στη διεύθυνση της σχολής είναι η Φρόσω Κορρού και στη διεύθυνση σπουδών είναι ο Δημήτρης Κουρούμπαλης. Σημαντικά μέλη του διοικητικού προσωπικού της σχολής είναι ο Χρήστος Καρανάτσης και η Λαμπρινή Κουρτέλη. Από τον όμιλο D Group για την εύρυθμη λειτουργία της σχολής έχουν συμβάλλει η αντιπρόεδρος του ομίλου D Group Ζωή Χατζή και η διευθύντρια του γραφείου του προέδρου, Ξένια Κρασαδάκη.
www.texnon100.gr
