Συχνό είναι πλέον το φαινόμενο της σφοδρής χιονόπτωσης ακόμα και στα μεγάλα αστικά κέντρα όπως η Αθήνα, αφού λόγω της κλιματικής αλλαγής η πρωτεύουσα βλέπει σχεδόν κάθε χρόνο… άσπρη μέρα, με όλα τα προβλήματα που επιφέρει στην καθημερινότητα των πολιτών, αλλά και την ομορφιά που προσδίδει σε δρόμους και κτίρια.
Με αφορμή και τη φετινή «λευκή εισβολή» των νιφάδων χιονιού στην Αθήνα, το κανάλι Aylon Film Archives στο Youtube μάς ταξιδεύει πίσω στον χρόνο, σε άλλες δεκαετίες, με το «κλεινόν άστυ» να έχει παραδοθεί στο χιόνι και να ντύνεται στα άσπρα, κάτι που τότε αποτελούσε φαινόμενο κάπως… εξωπραγματικό.
Δύο ξεχωριστές χειμωνιάτικες μέρες, η μία το 1964 και η άλλη το 1982, σε διαφορετικές γειτονιές της Αθήνας, ο κινηματογραφιστής της εποχής καταγράφει σε δύο βουβά φιλμ τη χιονισμένη πόλη και τις αντιδράσεις των κατοίκων της, που μόνο συνηθισμένοι σε τέτοιες εικόνες δεν ήταν…
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι η αστυνομία δέχθηκε πολλές κλήσεις για… πάταξη του φαινομένου του χιονοπόλεμου, αφού το γνωστό σε όλους παιχνίδι στο χιόνι παραβίαζε τον νόμο 4000 περί… τεντυμποϊσμού!
Διαβάζουμε στην περιγραφή:
Βρισκόμαστε στο κέντρο της Αθήνας, 17 Ιανουαρίου του 1964, όταν ένας ισχυρός χιονιάς που πάγωσε όλη τη χώρα έφτασε να «στρώσει» το χιόνι και στην πρωτεύουσα, φαινόμενο σπάνιο για την περιοχή. Ο κινηματογραφιστής, από την ταράτσα του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», μας δίνει ένα φιλμ γεμάτο από χιόνι που έχει σκεπάσει δέντρα, δρόμους, οροφές πολυκατοικιών και άλλων κτιρίων.
Η κάμερα γυρίζει και βλέπουμε το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» και ένα γενικό πλάνο του Λόφου του Λυκαβηττού και τις χιονισμένες πλαγιές του. Στο προαύλιο του Μαρασλείου Διδασκαλείου τα παιδιά διασκεδάζουν παίζοντας χιονοπόλεμο. Μια γυναίκα περπατά προσεκτικά στο ολισθηρό πεζοδρόμιο της οδού Υψηλάντου, πίσω από το πάρκο του Ευαγγελισμού.
Αυτοκίνητα, δρόμος και δέντρα σκεπασμένα από χιόνι, ένα ζευγάρι αποχαιρετά δυο γυναίκες, χαιρετά γελώντας τον κινηματογραφιστή και μπαίνει στο αυτοκίνητό του. Η κίνηση των οχημάτων γίνεται με δυσκολία, λίγος κόσμος κυκλοφορεί στην οδό Μαρασλή. Ένα περίπτερο με φορτωμένες τις τέντες του με χιόνι.
Στη συνέχεια μεταφερόμαστε στην οδό Πανεπιστημίου, όπου μπροστά στα υπέροχα νεοκλασικά κτίρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Εθνικής βιβλιοθήκης, βλέπουμε ενήλικες να χαίρονται το φαινόμενο, αλλά κι ένα τρισευτυχισμένο σκυλάκι που χοροπηδά ανάμεσά τους.
Πλάνα από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, σε μια πολυκατοικία μια γυναίκα προσπαθεί, με ένα φαράσι, να καθαρίσει το μπαλκόνι της από το χιόνι και στη συνέχεια ανεβαίνει στην ταράτσα και απολαμβάνει το θέαμα. Ένα μπαλκόνι με τα φερ φορζέ κατάλευκα.
Η Αθήνα στα χιόνια – 1982
Βρισκόμαστε στην Αθήνα, στην περιοχή του Παλαιού Ψυχικού, το 1982 οπότε και ένας εκτεταμένος σ’ όλη την Ελλάδα χιονιάς έφτασε στην πρωτεύουσα, στη διάρκεια της προηγούμενης νύχτας.
Βλέπουμε έναν άντρα, ο οποίος προσπαθεί να καθαρίσει το σκεπασμένο από χιόνι αυτοκίνητο του. Γενικά πλάνα της περιοχής όπου το χιόνι πέφτει καλύπτοντας δέντρα, σπίτια, οχήματα. Ο άντρας ξεπαρκάρει το αυτοκίνητό του, μια γυναίκα επιβιβάζεται σ’ αυτό και ξεκινούν για μια βόλτα στη χιονισμένη Αθήνα, καιρικό φαινόμενο σπάνιο για την πόλη.
Στη διαδρομή βλέπουμε ελάχιστα αυτοκίνητα να κινούνται, το υπέροχο χιονισμένο τοπίο και τη λίγο πιο αυξημένη κίνηση στη Λεωφόρο Κηφισίας, στην κατεύθυνση προς το κέντρο. Ξεχωρίζουμε το εμβληματικό καφεζαχαροπλαστείο Floca, γύρω μας λεωφορεία, τρόλεϊ, Ι.Χ. και μπροστά μας ορθώνεται ο Πύργος Αθηνών, με την Τράπεζα Πίστεως στο ισόγειό του, στο ύψος των Αμπελόκηπων, στην αρχή της Λεωφόρου Μεσογείων.
Στο βάθος διακρίνουμε το κτίριο του Ιπποκράτειου νοσοκομείου. Η διαδρομή συνεχίζεται επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας, στο χιονισμένο Πάρκο Ελευθερίας η σύνθεση με τα σκαλιά και το ορειχάλκινο άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου. Γενικό, πανοραμικό πλάνο του ξενοδοχείου Hilton. Ένα περίπτερο λίγο πριν στρίψουμε στην οδό Ηρώδου του Αττικού, στα δεξιά μας ο Εθνικός Κήπος, τα φυλάκια των φρουρών των πολιτικών ηγετών που κατοικούν εκεί, πολίτες που έχουν βγει για να απολαύσουν το θέμα του χιονιού, που συνεχίζει να πέφτει μαλακό.
Στο τέλος του δρόμου το άγαλμα Δισκοβόλος του γλύπτη Κωνσταντίνου Δημητριάδη, αντίγραφο του ομώνυμου έργου του αρχαίου καλλιτέχνη Μύρωνα. Απέναντι το Παναθηναϊκό Στάδιο ή Καλλιμάρμαρο και τέλος, σ’ ένα ξέφωτο του Ζαππείου, το άγαλμα του γλύπτη Δημήτρη Φιλιππότη «ο ξυλοθραύστης».
