Μαθήματα θέλησης, ζωής και δύναμης ψυχής πήραν όσοι βρέθηκαν στον Μαραθώνιο της Αθήνας, είτε ως συμμετέχοντες είτε ως θεατές και εθελοντές.
Το κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο έκλεισε για τα οχήματα και άνοιξε για τους δρομείς, οι οποίοι έτρεξαν εκεί που έτρεξε ο Φειδιππίδης και ένιωσαν για τα καλά πώς είναι να φτάνεις στον στόχο που τόσο μόχθησες για να καταφέρεις. Στο τέλος της διαδρομής, η αποθέωση και η λύτρωση που βιώνει κανείς, είναι κάτι μοναδικό, μια δικαίωση για τον πρώτο Μαραθωνοδρόμο που ανέλαβε να φέρει τα χαρμόσυνα νέα στους Αθηναίους για τη νίκη επί των Περσών στον Μαραθώνα, όμως άφησε την τελευταία του πνοή μόλις εκπλήρωσε το ιερό καθήκον του.
Άνθρωποι όλων των ηλικιών, όλων των φυλών και των τάξεων, έτρεξαν δίπλα δίπλα, δίνοντας κουράγιο ο ένας στον άλλον, όταν τα πόδια λύγιζαν και οι ανάσες λιγόστευαν. Με σημαίες, με συνθήματα, με επιγραφές στα ρούχα τους, με κραυγές και φωνές, οι Μαραθωνοδρόμοι κατέκλυσαν την ιστορική διαδρομή, γνωρίζοντας την αποθέωση από τους θεατές που συνεχώς ενθάρρυναν με επιφωνήματα και παραινέσεις.
Το CalendArt βρέθηκε στο σημείο του τερματισμού, λίγο πριν την είσοδο στο Παναθηναϊκό Στάδιο, και έζησε αυτό τον παλμό, αποτυπώνοντας σε εικόνες τα συναισθήματα όλων, αθλητών και θεατών, μπροστά σε μια ιστορική στιγμή όπως αυτή του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας.
Ένας από τους δρομείς που συμμετείχε και τερμάτισε με πολύ καλό χρόνο, είναι ο Κωνσταντίνος Λώλης. Έχοντας ξεκινήσει προετοιμασία μόλις λίγους μήνες πριν τον 39ο Μαραθώνιο της Αθήνας, κατάφερε να φτάσει στο Καλλιμάρμαρο σε 3 ώρες, 41 λεπτά και 55 δευτερόλεπτα. Ένα σπουδαίο επίτευγμα, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πρώτος των πρώτων, ο αθλητής δρομέας Χαράλαμπος Πιτσώλης χρειάστηκε 2 ώρες και 20 λεπτά περίπου για να τερματίσει.
Ο Κωνσταντίνος μίλησε στο CalendArt για τη μοναδική εμπειρία του Μαραθωνίου και μοιράστηκε τις σκέψεις και τα συναισθήματά του καθ’ όλη τη διάρκεια της αυθεντικής διαδρομής, βιώνοντας μέτρο προς μέτρο αυτά τα 42 χλμ.
«Την εμπειρία αυτή εύχομαι να τη ζήσει κάθε άνθρωπος. Οι εικόνες που βλέπεις, η υποστήριξη του κόσμου όλων των ηλικιών και η αναγνώριση της προσπάθειας σου δίνουν ελπίδα και δύναμη. Κάθε χιλιόμετρο είναι διαφορετικό, ο στόχος όμως παραμένει πάντα ο ίδιος: να ζήσεις τον τερματισμό και το μεγαλείο του», είπε και αποκάλυψε το… μυστικό της επιτυχίας του:
«Το 2020 ξεκίνησα να τρέχω για πρώτη φορά. Ανά περιόδους έτρεχα πιο συστηματικά και άλλες πιο αραιά, με σκοπό τη βελτίωση της φυσικής μου κατάστασης. Ωστόσο, μου άρεσε το τρέξιμο και μετά από συζήτηση με τον προπονητή και φίλο μου, του είπα ότι ήθελα να συμμετάσχω σε έναν αγώνα δρόμου. Άρχισα με αγώνες 10χλμ. και με έναν 21 χλμ. Τότε, τον Ιούλιο του 2022, πήρα την απόφαση να τρέξω στον Αυθεντικό Μαραθώνιο. Ο προπονητής μου μου έβγαλε πρόγραμμα και τη 1η Αυγούστου ξεκίνησα. Συνολικά το πρόγραμμα περιλάμβανε περίπου 60 στοχευμένες προπονήσεις σε 3 μήνες, μέχρι και την παραμονή του αγώνα».
Όμως, τι σκέφτεται ένας δρομέας την ώρα που τρέχει; Τι νιώθει στο σώμα του, στο μυαλό του και στην ψυχή του εκείνες τις στιγμές της υπερπροσπάθειας;
«Από την αρχή ήμουν πολύ συγκεντρωμένος στον στόχο μου. Από την ώρα που πήγα στο πούλμαν που μας μετέφερε στο σημείο εκκίνησης, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να τερματίσω υγιής και να δω τους δικούς μου ανθρώπους που με περίμεναν στο τέλος. Στο 37ο χιλιόμετρο η σκέψη μου ήταν μόνο εκεί, να φτάσω στο Στάδιο για όλους αυτούς που με στήριξαν και στήθηκαν εκεί για να με χειροκροτήσουν. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ», είπε ο Κωνσταντίνος Λώλης και συνέχισε περιγράφοντας τις τελευταίες στιγμές πριν τον τερματισμό:
«Όταν μπήκα μέσα στο Καλλιμάρμαρο και είδα τον κόσμο να χειροκροτά, κατάλαβα τι είναι αυτό που κάνει τόσους ανθρώπους να τρέχουν κάθε χρόνο και να θέλουν να φτάσουν ακόμα και με… ένα πόδι σε αυτό το ιστορικό Στάδιο. Αθλητές και μη, παρότι λύγιζαν από την κούραση και τους πόνους, άτομα σε αμαξίδια που παραδίδουν μαθήματα ψυχής και ζωής, όλοι είναι καθημερινοί ήρωες και παραδείγματα δύναμης και θέλησης.
Σε όλη τη διαδρομή έβλεπα ανθρώπους και συναθλούμενους να προσπαθούν με όλο τους το είναι. Εκείνη η μέρα ήταν πάρα πολύ δύσκολη για τους δρομείς, με ζέστη και υγρασία υπερβολική για την εποχή. Πολλοί βγήκαν εκτός στόχων, όμως όλοι όσοι προσπαθούν ασχέτως χρόνου είναι άξιοι επαίνων. Ο Μαραθώνιος είναι μοναδική ευκαιρία για όλους να δείξουν τη δύναμή τους. Και απευθύνεται σε όλους χωρίς εξαιρέσεις».
