Μια ατυχής στιγμή στο θέατρο, αν και είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό, δεν τη λές και ό,τι καλύτερο στη καριέρα ενός ηθοποιού ή ενός σκηνοθέτη. Αν κάτι τέτοιο συμβεί, τότε την επόμενη φορά θα πρέπει όλοι οι συντελεστές μιας παράστασης να φροντίσουν να ακολουθήσουν ορισμένες… τελετουργίες, ώστε να μην έχουν τα ίδια αποτελέσματα.
Ιδού μερικές από τις πιο γνωστές και διαχρονικές δεισιδαιμονίες στο χώρο του θεάτρου:
Μπλε όπως… κόκκινο πανί
Αν και ξεκίνησε ως αστικός μύθος, αυτή η δεισιδαιμονία εξαπλώθηκε γρήγορα στους θεατρικούς κύκλους. Παλαιότερα, η μπλε μπογιά ήταν τόσο ακριβή, που οι θεατρικοί παραγωγοί την απέφευγαν με σκοπό να μείνουν εντός μπάτζετ. Έτσι διέδωσαν τη φήμη οτι το να φοράει κανείς μπλε πάνω στο σανίδι ήταν σημάδι κακής τύχης, γεγονός που αποθάρρυνε τους σκηνογράφους και τους ηθοποιούς να απαιτούν τα πιο ακριβά υφάσματα.
Καθρέφτες, κακή τύχη και φωτισμός
Από τις πιο συνηθισμένες των δεισιδαιμονιών, η παρουσία ενός καθρέφτη είναι απαγορευτική επί σκηνής, γιατί πολύ απλά φέρνει κακοτυχία. Επτά ετών μάλιστα. Εκτός αυτού, αντανακλούν το φώς, γεγονός που δυσχεραίνει το έργο μιας θεατρικής παραγωγής. Κάποιοι βέβαια ισχυρίζονται πως ακόμα και αυθεντικά αντικείμενα που χρησιμοποιούνται σε σκηνές του έργου, όπως κοσμήματα ή λεφτά, μπορούν να είναι η πηγή μιας καταστροφικής παράστασης.
Λουλούδια στο τέλος, όχι στην αρχή
Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον κόσμο να δίνει λουλούδια στους συντελεστές στο τέλος μιας παράστασης και υπάρχει λόγος γιαυτό. Θεωρείται κακή τύχη να στέλνεις λουλούδια για «Καλή Τύχη» και όχι «Συγχαρητήρια». Παράλληλα δεν βοηθάει και το μακάβριο παρελθόν αυτής της παράδοσης. Παλαιότερα, κυρίως στο εξωτερικό, οι ηθοποιοί, επειδή ήταν χαμηλόμισθοι, μάζευαν λουλούδια από τα… νεκροταφεία, για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους στον σκηνοθέτη. Λογικό είναι η νοοτροπία κάπου στο μέλλον να άλλαξε…
Το σενάριο κάτω από το μαξιλάρι
Σίγουρα δεν είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο, αλλά οι πιο δεισιδαίμονες ηθοποιοί κοιμόντουσαν με το σενάριο του έργου κάτω από το μαξιλάρι τους για να αποστηθίσουν τα λόγια τους γρηγορότερα!
Κακή πρόβα τζενεράλε, καλή πρεμιέρα
Παραγωγοί, ηθοποιοί, σκηνογράφοι, ορχήστρα, σκηνοθέτες, όλοι έβρισκαν μια μεγάλη παρηγορία σε αυτή την δεισιδαιμονία. Ακόμα και αν πήγαν όλα στραβά στην τελική πρόβα, μια εξαιρετική πρεμιέρα έδινε την απαραίτητη ώθηση στο καστ και τους ανέβαζε το ηθικό για τη συνέχεια.
Τα τελευταία λόγια και η άκυρη υπόκλιση
Θεωρείται παραδοσιακά κακή τύχη το να πείς τα τελευταία λόγια ενός έργου πριν την αυλαία μιας παράστασης ή ακόμα και το να… προβάρεις την υπόκλισή σου σε ένα άδειο θέατρο.
Μακβέθ!
Στην θεατρική πιάτσα, το όνομα του έργου του σπουδαίου θεατρικού συγγραφέα Ουίλλιαμ Σέξπηρ είναι ο… ορισμός της κατάρας. Φήμες λένε πως αν τολμήσει να αρθρώσει κανείς το όνομα του Σκωτσέζικου έργου (The Scottish Play) θα καλέσει άθελά του πανάρχαια μοχθηρά πνεύματα που θα προκαλέσουν τεράστια κατστροφή σε μια θεατρική παραγωγή και θα καταραστούν τους συντελεστές της.
