Ο τίτλος της παρούσας συνέντευξης δεν αποκλίνει και πολύ από την ανατολικής προελεύσεως λέξη αζάτι, αλλά και την μουσική νοοτροπία του συγκροτήματος που επέλεξε αυτό το όνομα και πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά καλλιτεχνικά ύδατα τον Σεπτέμβριο του 2020. Από τότε η πορεία των έξι μουσικών (Δανάη Γάτα – Φωνή, Βασίλης Θεοδώρου – Μπουζούκι και Φωνή, Μανώλης Βουγιουκαλάκης – Βιολί, Μάρω Παναγή – Κρουστά, Μάνος Βλάχος – Κοντραμπάσο, Κλέαρχος Θεοδώρου – Κιθάρα) είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, καθώς έχουν καταφέρει να αφήσουν μια πολύ θετική εικόνα με τις εμφανίσεις τους, ενώ τα πρώτα τους κομμάτια και το άλμπουμ «Χάρτινος Κόσμος Καίγεται» έχουν κερδίσει την εκτίμηση των κριτικών και του μουσικόφιλου κοινού.
Παραμονές του επόμενού τους λαιβ στο Faust Bar Theater Arts στις 13 Μαρτίου, το CalendArt μίλησε με τον Κλέαρχο Θεοδώρου και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος Αζάτι, για το παρθενικό τους άλμπουμ, τις μουσικές τους καταβολές και επιρροές, το πως ξεκίνησαν όλα και το τι έπεται στο μελωδικά απελευθερωτικό τους ταξίδι στον χώρο της μουσικής.
-Πως προέκυψε η ιδέα και η δημιουργία του μουσικού σχήματος;
Η ιδέα προέκυψε την περίοδο της πρώτης καραντίνας. Υπήρχε αφθονία χρόνου και είχα πολύ πρόσφατα αρχίσει να εξερευνώ το ελληνικό τραγούδι. Σύντομα προέκυψαν μερικές ιδέες για κομμάτια και αρκετή διάθεση για αυτοσχεδιασμό με άλλους μουσικούς. Η καραντίνα έληξε και λίγο αργότερα πρότεινα σε δύο φίλους (Μάνος και Δανάη) να δοκιμάσουμε μερικές από τις ιδέες. Τρεις συγκυριακές και πολύ ευτυχείς γνωριμίες αργότερα (Βασίλης, Μανώλης και Μάρω) γεννήθηκαν οι Αζάτι.
– Για ποιόν λόγο ή λόγους επιλέξατε την ονομασία Αζάτι για το συγκρότημά σας; Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από την επιλογή;
Προσωπικά οι ιστορίες για ονομασίες μουσικών σχημάτων πάντα μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Κυρίως επειδή ακριβώς είναι πολύ δύσκολο να αντιπροσωπεύουν μια ή δύο λέξεις τόσα άτομα. Πόσο μάλλον όταν καλά καλά δεν γνωρίζονται ακόμη. Έτσι έγινε και με εμάς, προτάσεις επί προτάσεων και δεν μας έβγαζε πουθενά. Οπότε στραφήκαμε προς το τι θέλουμε να αντιπροσωπεύει το όνομα και αυτό που μας βρήκε σύμφωνους ήταν η έννοια της ελευθερίας. Τόσο λόγω της καταπίεσης που νιώθαμε από τις αλλεπάλληλες καραντίνες όσο και από κοινωνικοπολιτικά φαινόμενα που αισθανόμασταν ότι μας στρίμωχναν στην γωνία.
Πάνω στην κουβέντα λοιπόν ο Βασίλης προτείνει να ονομαστούμε Αζάτι. Η λέξη αζάτι έχει τουρκοπερσικές ρίζες και σχετίζεται με την ελευθερία. Πιο συγκεκριμένα συνδέεται με την απελευθέρωση από κάτι ή κάποιον και δηλώνει κάτι το ανυπόταχτο και απεριόριστο. Και αυτό ακριβώς είναι το αίσθημα που παραμένει, ενάμιση χρόνο μετά, ανάμεσα σε έξι ανθρώπους που πλέον τους συνδέουν πολλά παραπάνω από ένα όνομα.
-Μας συστηθήκατε αρχές του 2021 με τα Φραγκόσυκα, ένα έντεχνο κομμάτι. Εσείς όμως κατατάσσετε τους εαυτούς σας σε ένα συγκεκριμένο μουσικό είδος, ή έχετε διάφορες επιρροές;
Δεν είμαι σίγουρος να σας πω την αλήθεια που κατατάσσονται τα Φραγκόσυκα, αν και σήμα κατατεθέν μας. Το ίδιο συμβαίνει και με το συγκρότημα. Αν απλώσουμε σε ένα χάρτη τις επιρροές και τα μουσικά μας γούστα είμαι βέβαιος πως καλύπτουμε ένα αρκετά καλό κομμάτι του πλανήτη. Σίγουρα συγκλίνουμε στο ελληνόφωνο τραγούδι αλλά δεν θέλω να το προσδιορίσω ως έντεχνο. Επιπλέον το ύφος είναι κάτι που μεταβάλλεται με τον καιρό (ας μας κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος που λέει και ο Αποστολάκης από τους Xαινιδες). Ας αρκεστούμε (όπως λέει και ο Μάνος) στο ότι μπλέκονται τόσο ανατολικότροπα όσο και δυτικότροπα μοτίβα στη μουσική μας.
– Δημιουργήσατε το συγκρότημα τον Σεπτέμβριο του 2020, δηλαδή εν καιρώ πανδημίας. Πως καταφέρατε να ανταπεξέλθετε (πρόβες, ηχογραφήσεις κτλ), σε τόσο δύσκολες συνθήκες και μάλιστα την περίοδο του λοκντάουν;
Σίγουρα ήταν ένα πάρα πολύ δύσκολο και στρεσογόνο εγχείρημα. Να φανταστείτε πως το αρχικό σχέδιο ήταν να κάνουμε ένα δίσκο με 11 κομμάτια. Είχε αρχίσει να φαίνεται όμως ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά και θα ξανακλείσουμε. Οπότε μέρα με τη μέρα αλλάζαμε σχέδια. Έτσι λόγω των περιορισμών, του χρόνου και της δυνατότητας προβών καταλήξαμε να ηχογραφήσουμε δύο, τα «Φραγκόσυκα» και το «Χορός που γελά». Τα υπόλοιπα, που βρίσκονται στον δίσκο μας «Χάρτινος κόσμος καίγεται» ηχογραφήθηκαν το καλοκαίρι που είχαν πλέον αρθεί οι περιορισμοί και είχε ηρεμήσει (σχετικά) η κατάσταση. Όταν φτάνεις στο σημείο να διαπραγματεύεσαι συνεχώς πρόβες, χρονοδιάγραμμα, υγειονομικές και προσωπικές παραμέτρους σου στερεί ενέργεια από τη δημιουργική διαδικασία. Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτό δεν συνέβη τελικά με εμάς, ακριβώς επειδή εκμεταλλευτήκαμε όλες τις ευκαιρίες και τα περιθώρια που υπήρξαν για να παραμείνουμε παραγωγικοί. Παρ’ ότι είμαστε ένα νέο σχήμα καταφέραμε να βάλουμε τα θεμέλια μας στις πιο αντίξοες (μέχρι τώρα) συνθήκες.
– Θα παίξετε ξανά στο Faust Bar Theater Arts στις 13 Μαρτίου, έναν χώρο που σας έχει αγκαλιάσει μέχρι τώρα. Τι σημαίνει για εσάς ο χώρος αυτός; Υπάρχουν αντίστοιχα κάποια άλλα λάιβ που έχετε ξεχωρίσει στην μέχρι τώρα πορεία σας;
Για κάθε καλλιτέχνη, ο χώρος που εκθέτει για πρώτη φορά το έργο του θεωρώ πως έχει ιδιαίτερες αποχρώσεις. Τόσο το πρώτο, όσο κι το δεύτερο λάιβ στο Faust παραμένουν ξεχωριστά για εμάς. Και σίγουρα σημαίνει πολλά το ότι βρεθήκαμε σε μια τόσο κεντρική σκηνή, χωρίς προηγούμενη έκθεση ή κάποιον να μας προωθεί. Και η αλήθεια είναι ότι ήταν ρίσκο, οπότε είμαστε παραπάνω από χαρούμενοι για την ευκαιρία που μας δόθηκε. Δεν έχουμε προλάβει δυστυχώς να παίξουμε αρκετά ακόμα, αφενός επειδή είμαστε νέο σχήμα και αφετέρου επειδή η εστίαση τώρα φαίνεται να αρχίζει να ισορροπεί. Οπότε θα αφήσω το δεύτερο μέρος της ερώτησης μετέωρο ανάμεσα στην προσμονή και το άγνωστο.
-Μπορείτε να μας πείτε μερικά λόγια για τον πρώτο σας δίσκο «Χάρτινος κόσμος καίγεται»; Υπάρχουν θεματικές ή συγκεκριμένα μηνύματα που πραγματεύονται τα κομμάτια του δίσκου;
Το ίδιο το όνομα θεωρώ πως προμηνύει την ευρύτερη θεματική γύρω από την οποία κινηθήκαμε, αλλά όχι με τρόπο απόλυτο. Για παράδειγμα το κομμάτι ‘Είθε’ αναφέρεται στην άνεση με την οποία ενσωματώνεται η έννοια του νεκρού πρόσφυγα στο μυαλό του σύγχρονου ανθρώπου – πολιτείας. Η διαχείριση ανθρώπων που ζητάνε βοήθεια βάση προϋποθέσεων έρχεται σε αντίθεση με θεμελιώδεις έννοιες, όπως άνθρωπος, κοινωνία, δημοκρατία κλπ. Το κομμάτι «Αόρατος εχθρός» αντίστοιχα αναφέρεται σε μια πτυχή του σύγχρονου ατόμου που αμβλύνθηκε στην απομόνωση της καραντίνας, και αυτή είναι η έντονη απάθεια και αποξένωση από το συνάνθρωπο. Τα κομμάτια «Σπινθήρας» και «Αδερφέ» από την άλλη αναφέρονται στο κόστος του να εμπλέκεσαι άμεσα και προσωπικά στη αδιάκοπη μάχη για ένα καλύτερο αύριο.
Η άλλη όψη του δίσκου εκπροσωπείτε έντονα από κομμάτια που έχει φέρει ο Βασίλης στο σχήμα, τα οποία προσεγγίζουν πιο πολύ φιλοσοφικές και εσωτερικές σκέψεις. Ο ‘Ακονίτης’ για παράδειγμα μιλά για τη δίψα της σύγχρονης ψυχοσύνθεσης για απελευθέρωση από τα κοινωνικά δεσμά του σήμερα. Όταν νιώσεις ότι βυθίζεσαι όλο και περισσότερο στον προσωπικό βάλτο, που σε οδήγησε και ο ίδιος σου ο εαυτός, τότε ο Ακονίτης μιλά για λύτρωση. Έπειτα, η ‘Λευκοχείμωνη’ αποτελεί την προσωποποίηση της αλήθειας μέσα από την αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα και εξιστορεί πως αντιλαμβάνονται σήμερα οι άνθρωποι τις «σκιές» πάνω στο δικό τους τοίχο. Ακόμα, το κομμάτι «Εν τω γίγνεσθαι» που αποτελεί δημιουργική σύμπραξη και των δύο, προσεγγίζει τον ατέρμονο κύκλο της ζωής μέσα από μια ιστορία για μια πέτρα. Τέλος το κομμάτι «Στο Παλιό Καφέ» σχετίζεται με τον έρωτα, μέσω της διαρκούς προσμονής για έναν εραστή. Θα έρθει τελικά? Η μήπως όχι..
-Έπειτα και από τις λάιβ έμφανίσεις, τα πρώτα σινγκλ και τον πρώτο σας δίσκο, ποιό είναι το feedback που έχετε πάρει μέχρι τώρα από το κοινό και τη μουσική σκηνή;
Καταρχάς είναι πολύ καινούργιο όλο αυτό για να έχουμε κάτι ουσιαστικά χειροπιαστό. Σίγουρα δεν περιμέναμε να υπάρξει τέτοια ανταπόκριση τόσο στο κομμάτι των θεάσεων στο YouTube, όσο και στα λάιβ μας. Επίσης το να λαμβάνεις θετικά σχόλια από ανθρώπους που δεν γνωρίζεστε προσωπικά αφήνει ένα πολύ ζεστό και ευχάριστο συναίσθημα. Είναι ευτυχές να μαθαίνεις τόσο άμεσα ότι αυτό που κάνεις αρέσει, χωρίς όμως να χρειάζεται να το ποσοτικοποιήσουμε περαιτέρω. Η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι οι προσδοκίες. Καλώς η κακώς ο μουσικός χώρος τον οποίο προσεγγίζουμε εκπροσωπείτε από τεράστια ονόματα, με τα οποία μπαίνεις αυτόματα σε σύγκριση από τον ακροατή. Όχι κακοπροαίρετα, αλλά αχρείαστα. Η δημιουργία μουσικής, ιδιαίτερα αυτή που ντύνεται με τη γλώσσα που μιλάς αποτελεί ένα διαρκές πάρε δώσε ανάμεσα στο άκουσμα, το συναίσθημα και την προέκταση αυτών προς κάτι καινούργιο. Στην αρχή με τρόπο αβέβαιο και ύστερα με περισσότερη σιγουριά. Αποτελεί κάτι το διαρκώς εξελισσόμενο και ζωντανό. Που δεν χωράει (και δεν πρέπει να χωράει) σε καλούπια και συγκρίσεις.
-Υπάρχουν κάποια μελλοντικά σχέδια που μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας;
Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι δεν θέλουμε να σταματήσει η δημιουργική πτυχή του σχήματος, δηλαδή το να φτιάχνουμε νέα κομμάτια και να τα μοιραζόμαστε. Έτσι γνωριστήκαμε σαν άνθρωποι, έτσι γίναμε φίλοι και έτσι μάθαμε να λειτουργούμε σαν σύνολο. Επίσης θα θέλαμε πολύ να παίξουμε σε κάποιο φεστιβάλ ή κάπου τέλος πάντων ανοικτά και εκτός Αθηνών. Αλλά ας μη μιλήσουμε για όνειρα γιατί αυτό κάνουμε δύο χρόνια τώρα, καιρός να περάσουμε σε πράξεις. Επιπλέον με ένα χάρτινο κόσμο να καίγεται γύρω μας τα σχέδια φαντάζουν εύφλεκτα. Οπότε ας κρατήσουμε το βασικότερο που είναι η διάθεση για συλλογική δημιουργία και έκφραση.
Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική παραχώρηση του συγκροτήματος Αζάτι
Περισσότερες πληροφορίες για το συγκρότημα μπορείτε να βρείτε εδώ
Οι Αζάτι στο Faust vol.3 – 13 Μαρτίου
FAUST Bar-Theatre-Arts – Καλαμιώτου 11 και Αθηναίδος
Ώρα έναρξης: 21.00
Είσοδος: 6 ευρώ
Οι παραστάσεις είναι Covid Free.
Οι θεατές εισέρχονται κατόπιν επίδειξης, κατά την είσοδο στον χώρο, πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης που εκδίδεται 30 μέρες μετά τον πρώτο θετικό έλεγχο με ισχύ έως 180 ημέρες μετά από αυτόν.
Συνδυαστικά με αστυνομική ταυτότητα ή δίπλωμα οδήγησης ή διαβατήριο ή άλλο αποδεικτικό ταυτότητας, ώστε να διενεργηθεί έλεγχος ταυτοπροσωπίας.
Πληροφορίες – Κρατήσεις:
FAUST
Τηλ: 210 3234095
